Dlaczego kandyduję

Uważam, że Kraków czeka i zasługuje na zmiany. Według badań chce ich 75% mieszkańców – a to najwięcej w skali całego kraju.

Chcemy zmiany, ale nie rewolucji. Jako prezydent zapewnię, że proces tych zmian rozpocznie się szybko, będzie miał kompleksowy, a nie pozorny charakter, ale też przebiegnie w rozsądny sposób, z poszanowaniem wszystkiego, co w Krakowie udało się osiągnąć w ciągu ostatnich dekad.

Po drugie – mogę obiecać, że moja kandydatura zapobiegnie temu, co dziś jest największym zagrożeniem dla demokracji, praw obywatelskich i społecznego ładu – zapobiegnie POPULIZMOWI. Kraków nie może wpaść w orbitę żadnej grupy interesów, ale też nie może być areną nieodpowiedzialnych obietnic wyborczych.

Wreszcie - jako kandydat niezależny zadbam o utrzymanie samorządu w odpowiednim dystansie do interesów partyjnych, odciągających często uwagę od faktycznych i najważniejszych potrzeb mieszkanek i mieszkańców.

Jestem człowiekiem dialogu. Stawiam na budowanie WSPÓLNOTY – szczęśliwej krakowskiej społeczności, współtworzącej dobrostan , który nasze miasto potrafi i powinno nam wszystkim zapewnić. Wspólnoty, która nie wyklucza żadnej mniejszości, nie dzieli, nie piętnuje. Wspólnoty, która wspiera.

Wierzę w pracę zespołową – dlatego na każdym etapie otaczam się ekspertami ze wszystkich istotnych dla rozwoju miasta obszarów. Taki zespół zapewni miastu właściwe funkcjonowanie i stworzy pozytywną atmosferę, którą odczują Krakowianki i Krakowianie, zmieniając Kraków w miasto działające na najwyższym światowym poziomie.

Na co dzień pracuję wśród ludzi młodych – dlatego wiem, jak kluczowa jest ich rola dla dalszego powodzenia Krakowa wiem, co miasto powinno móc im zaoferować. Rozumiem też i potrafię odpowiedzieć na potrzeby osób starszych - zmiany demograficzne muszą uwzględniać potrzeby rosnącej grupy seniorów, która obok opieki, może być aktywnym wsparciem dla rozwoju Krakowa i jego dobrego klimatu.

Jestem przekonany, że Kraków potrafi zrealizować swój potencjał. Najważniejsze: by władze słuchały mieszkańców. Ale też, by potrafiły w rozsądny sposób zarządzać swoimi zasobami i szerokimi możliwościami pozyskiwania wsparcia z zewnątrz. Trudno mi zrozumieć, dlaczego dotąd jedynym miastem w Polsce, w którym naturalnym stała się inwestycja w metro jest Warszawa. Kraków potrzebuje metra tak samo! A projekt jego dwóch linii w Krakowie powinien być wspierany i przez władze centralne, i przez Brukselę. Chcę do tego doprowadzić i mam na to plan.